ಕನ್ನಡಪ್ರಭ ವಾರ್ತೆ, ಹಾಸನ
ನಿರಂತರ ಓದು, ಬರೆಯುವ ಹವ್ಯಾಸ ನಮನ್ನು ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತವೆ. ಹೆಣ್ತತನದ ತಲ್ಲಣಗಳ ಕುರಿತು ಬರೆಯಲು ನಾನು ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತೇನೆ. ಲೇಖಕರಾದವರು ಯಾವುದಾದರೂ ನಿಲುವು ಹೊಂದಲೇಬೇಕು ಆದರೆ ಅದು ಪ್ರತಿಭಟನೆ ಆಗಿರಬಾರದು ಎಂದು ಪುನರುಚ್ಚರಿಸಿದರು.
ಸಾಹಿತಿ ರೇಣುಕಾ ರಮಾನಂದ ಮಾತನಾಡಿ, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ನಂತರ ಶಿಕ್ಷಣ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯತೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ೧೯೭೯ರ ನಂತರದ ಬಂಡಾಯ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ತ್ರೀಯರಿಗೆ ಬರೆಯುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಪುರುಷ ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಸರಿಸಾಟಿಯಾಗಬೇಕೆಂದು ಮಹಿಳೆಯರು ಬರೆಯಲು ಮುಂದಾದರಾದರೂ ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಕೌಟುಂಬಿಕ ವಿಚಾರ, ಅಡುಗೆ ಮನೆಯ ಬರಹಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಮಹಿಳೆ ಸೀಮಿತ ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಮೂಡಿತು. ಆದರೆ ಮುಸ್ಲಿಂ ಸಮುದಾಯದ ಕೆ.ಷರೀಪಾ, ಬಾನು ಮುಷ್ತಾಕ್, ಸಾರಾ ಅಬೂಬಕರ್ ಅವರು ಬರವಣಿಗೆ ಮೂಲಕ ಸಮಾಜದ ಕಣ್ಣು ತೆರೆಸಿದರು. ನಂತರ ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂಕೋಲೆಗಳಿಂದ ಕೆಲ ಮಹಿಳಾ ಬರಹಗಾರರು ಮುಕ್ತರಾದರು ಎಂದರು.ಪ್ರಖರ ಚರಿತ್ರೆ ಹೊಂದಿದ್ದೇವೆ: ಸಾಹಿತಿ ಪಿ.ಚಂದ್ರಿಕಾ ಮಾತನಾಡಿ, ಸ್ತ್ರೀಯರು ಚರಿತ್ರೆಯ ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಬರುವುದಿಲ್ಲವಾದರೂ ಪ್ರಖರ ಚರಿತ್ರೆ ಹೊಂದಿದ್ದೇವೆ. ಜಗತ್ತಿಗೆ ಏನನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇವೆಂಬುದನ್ನು ಮರೆಮಾಡುವಾಗ ನಮನ್ನು ನಾವು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬರವಣಿಗೆ ಅತ್ಯವಶ್ಯಕವಾಗಿದೆ. ಜಗತ್ತು ನಾವು ಹೀಗೆ ಇರಬೇಕೆಂದು ಬಯಸಿದಾಗ ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿರೋಧವೊಡ್ಡಿ ನಮದೇಯಾದ ನೆಲೆ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅದು ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಎಂದರು.ಕವಯತ್ರಿ ತಿರುಮಲಾಂಬ ಅವರ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಸ್ತಿ ವೆಂಕಟೇಶ್ ಅಯ್ಯಂಗಾರ್ ಟೀಕಿಸಿದರು. ಪುರುಷ ಪ್ರಧಾನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ಬೇಸತ್ತ ಅವರು ಸತಿ ಹಿತೈಷಿನಿ ಎಂಬ ಪ್ರಕಾಶನ ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಂತರ ಬರೆಯುವುದನ್ನು ಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಅಪಾರ ನೋವಿನಿಂದ ಯಾವತ್ತೋ ಸತ್ತು ಹೋಗಿದ್ದೇನೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಮಾಸ್ತಿಯವರಿಗೆ ಈ ಬಗೆಗ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಆಗಲೇ ಇಲ್ಲವೆಂದು ಅಸಮಾಧಾನ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು.
ಡಾ.ಭವ್ಯ ನವೀನ್ ಅವರು ಗೋಷ್ಠಿ ನಿರ್ವಹಿಸಿದರು.